یکی از پرکاربردترین انواع قالب‌ها که در انواع پروژه‌های ساختمانی، اعم از دهانه‌های کوتاه و بلند، مورد استفاده قرار می‌گیرد، قالب‌هایی با آکس ۸۰ و ارتفاع ۲۸ است. این قالب‌ها به دلیل تطبیق‌پذیری و عملکرد مناسب، به طور گسترده‌ای در صنعت ساخت‌وساز به کار می‌روند. به دلیل تقاضای بالا و استقبال گسترده از این نوع قالب‌ها، شرکت عمران پلاست اقدام به تولید دو نسخه ۹کیلوگرمی و ۸.۵ کیلوگرمی از آنها با ویژگی‌های ساختاری مختلف کرده است. هرچند این دو نسخه از نظر کلی شباهت‌های زیادی به یکدیگر دارند، اما در جزئیات فنی و ساختاری تفاوت‌های قابل توجهی مشاهده می‌شود. در این مقاله ابتدا به بررسی نقاط مشترک این دو قالب پرداخته و سپس تفاوت‌های آنها را مورد ارزیابی قرار خواهیم داد.
تفاوت قالب وافل ۸.۵ کیلوگرمی و وافل ۹ کیلوگرمی
با وجود شباهت‌های این دو قالب، اکنون قصد داریم به تفصیل تفاوت‌های کلیدی آنها را مورد بررسی قرار دهیم. این تفاوت‌ها کمک می‌کند تا به مقایسه دقیق‌تری بین این دو نمونه ببپردازیم. در ادامه، هر یک از این تفاوت‌ها را به صورت جداگانه بررسی خواهیم کرد تا بتوانیم دید بهتری نسبت به ویژگی‌ها و عملکرد هر کدام به دست آوریم.
ساختار داخلی قالب‌ها
در قالب ۹ کیلوگرمی، تیغه‌بندی به شکل شبکه‌های مربعی طراحی شده که تمرکز اصلی آن در مرکز قالب قرار دارد. این طراحی به دلیل فشار متمرکز بتن در این ناحیه صورت گرفته است. همچنین، امتداد این تیغه‌های داخلی به وضوح در ساختار بدنه قالب مشاهده می‌شود و به تقویت بیشتر آن در برابر فشارهای وارده کمک می‌کند. این طراحی به منظور جلوگیری از تغییر شکل بدنه قالب در برابر فشارهای وارده انجام شده است. در همین راستا، ارتفاع تیغه‌های داخلی در این قالب به ۲ سانتی‌متر افزایش یافته تا استحکام و مقاومت بیشتری در برابر نیروهای بتن ایجاد شود.
در قالب ۸.۵ کیلوگرمی، شبکه‌های تیغه‌بندی به صورت لوزی یا با زاویه ۴۵ درجه طراحی شده‌اند. این تغییر در طراحی به منظور بهبود پایداری قالب صورت گرفته و همچنین ارتفاع تیغه‌ها به ۳ سانتی‌متر افزایش یافته است. علاوه بر این، تسمه‌هایی به شکل قطری در داخل قالب تعبیه شده‌اند که نقش مهمی در افزایش استحکام و مقاومت کلی قالب ایفا می‌کنند. همچنین، در دیواره‌های قالب، حداکثر استیفنر (تقویت‌کننده‌ها) به کار رفته تا از تغییر شکل آن در برابر فشار بتن جلوگیری شود. این ویژگی‌ها در تصویر زیر به خوبی قابل مشاهده است.
در هر دو قالب، مفصل‌های گردی در تقاطع تیغه‌ها تعبیه شده‌اند که این ویژگی باعث افزایش مقاومت قالب در برابر شکستگی احتمالی کف می‌شود. به لطف ساختار داخلی طراحی‌شده، هر دو قالب از مقاومت قابل‌توجهی برخوردار هستند و در برابر عواملی مانند ضربه، پرتاب شدن از ارتفاع، فشار ناشی از بتن‌ریزی، و همچنین استفاده مکرر در حداقل ۳۰ سقف بدون آسیب دیدن مقاومت کافی دارند. در گوشه‌های پاشنه هر دو قالب نیز حداکثر تعداد استیفنرها در نظر گرفته شده است. در قالب نوع اول، این استیفنرها به صورت قطری قرار گرفته‌اند، در حالی که در قالب نوع دوم به شکل ضربدری طراحی شده‌اند. این طراحی، استحکام لبه‌های قالب را به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.
چند نکته مهم وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. نخست، ارتفاع نهایی سقف با در نظر گرفتن ۷ سانتی‌متر دال رویه به ۳۵ سانتی‌متر می‌رسد. این ارتفاع برای ایجاد سازه‌ای مستحکم و پایدار ضروری است. از سوی دیگر، اگر قالب‌ها در گوشه‌ها یا در کنار تیرها قرار بگیرند، به منظور جلوگیری از ورود بتن به داخل قالب، از حفره‌های تعبیه‌شده در پاشنه قالب‌ها استفاده می‌شود. برای این منظور، از درپوش‌های پلاستیکی مخصوصی استفاده می‌شود که این حفره‌ها را مسدود می‌کنند و از ورود بتن به داخل قالب‌ها جلوگیری می‌کنند.
در صورتی که پس از چیدمان قالب‌های آکس ۸۰ بر روی سقف، بخشی با طول یا عرض کمتر از ۸۰ سانتی‌متر باقی بماند، می‌توان از قالب‌های نیمه با ابعاد ۴۰ در ۸۰ سانتی‌متر برای پوشش آن قسمت استفاده کرد. این راهکار باعث می‌شود نیازی به اجرای دال توپر بتنی در این نواحی وجود نداشته باشد. شرکت گنبد فیروزه تنها شرکتی است که قالب‌های نیمه را به صورت مجزا و یک تکه تولید می‌کند، که این ویژگی باعث سهولت در استفاده و کاهش نیاز به عملیات اضافی در پروژه‌های ساختمانی می‌شود.
دیدگاهی یافت نشد